Why Adobe Illustrator for me still rules

Nog niet zolang geleden heb ik de "Nobele" wereld van Open Source onderzocht. Dit natuurlijk m.b.t. de applicaties die ik graag gebruik. Ik hoop dat het duidelijk mag zijn waarom ik deze wereld Nobel noem, maar waarom ik niet definitief naar deze wereld ben over gestapt wil ik wel graag toelichten.

Allereerst wil ik vooropstellen dat ik alleen maar uit pure interesse aan Gimp en Inkscape heb "geroken" om voor mezelf een duidelijke vergelijking te kunnen maken met de Adobe applicaties. Scribus heb ik uiteindelijk links laten liggen, maar daar heb ik het later wel over.

Uiteindelijk is het bij research gebleven.

Goed.

De applicaties heb ik wel serieus onderzocht zonder al teveel de diepte in te willen duiken. Ik ben een gebruiker van applicaties zoals ze aangeboden worden en ik wil dat ze werken.

Verder heb ik dit gedaan op een "out of the box" werkende Linux distro Ubuntu.

Over Gimp kan ik kort zijn. Daar is echt niks mis mee. Voor mij is Gimp als enige "serieuze" concurent t.o.v. de Adobe applicaties uit de bus gekomen. Gimp kan veel alleen laat Gimp zich niet zo makkelijk bedienen als Photoshop. Dit kan natuurlijk mijn persoonlijke voorkeur zijn en mijn ervaring die voor een onbekende "feel" zorgen als ik Gimp onder de loep neem. Ik vind het allemaal lastig te vinden en de bewerkingen verlopen voor mijn gevoel niet zo soepel zoals ik dat gewend ben. Wellicht een kwestie van gewenning dus voor mij was dit een eerste, goede stap in de richting die ik wilde onderzoeken: mijn grafische ei kwijt kunnen op Linux.

Woooot! Inkscape was de volgende stap. Nu begin ik er zin in te krijgen!

Yay! Nu is Illustrator mijn passie, dus bij Inkscape en Xara (ook nog wel een leuk alternatief) kon ik kritischer zijn.

Ik ben maar meteen begonnen met een serieus *.ai bestand (meer dan 40 lagen) proberen te openen in Inkscape. Laat ik het maar niet over mijn teleurstellingen hebben, maar mijn bevindingen kort samenvatten: Inscape kan niet met verloopnetten overweg, PMS kleuren schijnen een probleem te zijn, Meerder lijnen in een object zijn niet mogelijk. Wellicht zullen er nog meerdere obstakels zijn, maar met deze wetenschap ben ik er wel achter dat ik niet kan doen wat ik wil. Bovendien is de extensie ai van Illustrator zelf dus moet ik een ai bestand "opslaan als". Kies ik in dat geval voor *svg werkt Illustrator ook niet echt mee en plaatst een "vendor lock-in" in het bestand zodat ik dit bestand alleen in Illustrator kan openen. Zoiets schiet dus gewoon niet op. Bovendien ben ik aan het knutsellen gegaan met m'n terminal om met scriptjes te gaan puzzelen. Voorlopig had ik dus nog steeds niet wat ik wilde en ben weer lekker met Illustrator aan de slag gegaan.

Na deze bevindingen… heb ik mijn portie wel gehad, ja.

Eerlijk is het waarschijnlijk niet als ik een onderzoek naar de werkbaarheid van Scribus niet aanga omdat ik na deze ervaringen er een hard hoofd in heb. Maar na deze teleurstellingen mag ik het toch wel begrijpelijk noemen dat ik het voor gezien hou. De paar eerste hits van Google doen mijn moed al tot beneden waterpeil zakken…

Nog een ding wil ik er over kwijt en dat  is dat een marktleider als Adobe natuurlijk moeilijk te beconcureren is. Dat wat ik gebruik: Illustrator, Photoshop en Indesign, vinden elkaar erg lekker waardoor ik (bijna altijd) moeiteloos mijn bestanden onderling kan uitwisselen of converteren. Tenminste, voor de dingen die ik doe, ja. Misschien dat er andere vakmensen er anders over denken, maar dat de drie genoemde applicaties van dezelfde leverancier komen is hierin toch een heel groot voordeel. En dat zie ik echt niet zo snel gebeuren met Open Source alternatieven van verschillende leveranciers.

Wel benoemenswaardig vind ik de hulp die ik gekregen heb binnen de Linux fora. Erg snel en kundig. Daar heeft het zeker niet aan gelegen. Op dat vlak is die wereld nog steeds "Nobel" te noemen. En om kennis op te doen kan ik dat zeker aanbevelen om een account aan te maken bij bijv. Ubuntu-nl.org

Maar laat ik maar bij mijn eigen les blijven: veel grafici heb ik niet ontmoet in Linux-land en dat is niet voor niks. Het gepuzzel dat ik in mijn onderzoekje heb gedaan is leuk en leerzaam. Alleen als ik iets in mijn hoofd heb dan moet ik dat kunnen uitwerken in een applicatie die niet teveel gepuzzel van mij vraagt. Dus ik ben terug naar mijn Mac gestapt.

Je moet echt van bouwen houden, op onderzoek uit willen trekken en naar oplossingen willen zoeken.

En volgens mij is bij de gemiddelde Linux liefhebber de reis ernaar toe erg belangrijk. En deze reis houd toch echt iets anders in dan de reis die ik wil maken.

Zullen ik het er maar op houden dat ik Apple's met Linux vergelijk?

Ieder zijn vak.

Da's nou Yammer!

Nu kan ik toch al die nieuwe ontwikkelingen van Media en Technologie erg waarderen en wat betreft Sociale Media heb ik een infografic naar mijn manager gemaild.
Geen flauw idee of het iets zou uithalen want ik had dus ook geen flauw idee in welke mate Sociale Media onder mijn collega's leefde. Voorlopig zijn er -met enkele uitgezonderd- niet veel naaste collega's die actief Twitteren of bewust een keuze maken om bijvoorbeeld Cloud-Based te werken.
Tenminste… daar had ik tot gisteren geen notie van.
Zoals ik meldde mijn manager een url gemaild met als onderwerp:
Waarom elke organisatie interne Sociale Media zou moeten implementeren.
In iedergeval diezelfde dag nog geen reactie gekregen.
Hmmm, daar kon ik van alles over bedenken: stilte voor de storm of zou 't niet zo'n vaart lopen?

De volgende ochtend een mailtje gekregen met een uitnodiging.
En ook al is het simpelweg toeval, grappig blijft het wel. Zeker als ik me bedenk dat het een uitnodiging was om op Yammer, enkele connecties aan te boren!

We zijn hier amper 3 dagen geleden mee gestart en ik heb het net nog even ge-checked: er zijn al 129 leden in de besloten Yammer club. Er was dus niet eens een stilte voor de storm maar we zijn meteen met z'n allen los gegaan.

Voor mij maakt het dezelfde krachtige indruk als Twitter. Het heeft zelfs dezelfde "feel".

Verschil is dat het in een veel kleinere, besloten setting gebeurt, maar dat heeft natuurlijk ook zo z'n voordelen.

Voorlopig wordt er een vorm van Media binnen ons bedrijf gebruikt dat voor ons allemaal nieuw is. En dat maakt het alleen maar leuker om uit te proberen, toch?

Waarom elke organisatie interne Sociale Media zou moeten implementeren?

Gewoon doen!

Dan komen we er vanzelf wel achter waarom we dit zouden wel of niet zouden moeten doen.

Belief & Faith

Heb ik het nu toch wel erg concreet geen blogger te zijn.
Ik vind het vaak heerlijk om dingen op te schrijven, maar dat heeft niet veel met een blog te maken. Vaak erg persoonlijke dingen die ik kwijt wil aan alleen mezelf is toch ernstig iets anders dan het op the world wide web te droppen.
Maar ja. Buiten alle persoonlijke dingen die ik dan wel op een blog kwijt zou willen, schijf ik ook niet zo snel op in dit blog. Misschien moet ik er nog steeds een beetje aan wennen ofzo…
Want er is genoeg te melden!

Iconen maken is wat ik gewoon ga doen. Heb ik al een beetje gedaan, maar dan op mijn Mac. Ik hou van rond en momenteel is mijn dock gevuld met voornamelijk ronde iconen. Gewoon. Omdat ik van een eenduidige constante vormgeving hou. Een paar "slim gejat", want als ik het zo benoem is het algemeen gelegaliseerd. En alles dat ik zelf verzonnen heb is dus met deze stelling al per definitie "niet slecht" bevonden ;P
Maar dat is dus in mijn dock op mijn Mac.
Errug privé en alleen van mezelf.

Nu ben ik in contact gekomen met een stel fijne gasten die echt goeie plannen hebben. Mannen met connecties en gerichte kennis. Alleen ontbreekt er nog wel die ene vormgever om het cirkeltje sluitend te maken.
Yay! Nu wil ik niet beweren dat ik een vormgever bij uitstek ben, maar ik zal het zeker ook niet ontkennen.
Creativiteit roep ik niet zomaar op. Als er iemand is die iets moois wilt hebben, heb ik op mijn beurt ook meer nodig dan alleen de vraag van "een klant". Wel moet er iets kloppen om iets zinnigs uit mijn vingers te kunnen krijgen en ik moet er ook in geloven.
Yep, dat is het wel: ik moet in een product geloven om iets moois te kunnen maken.

Nu hebben we ter kennismaking gisteren een meeting georganiseerd en face to face kennis met elkaar gemaakt. Vond ik erg zinnig, want eigenlijk kende ik alleen maar één persoon best wel goed, een ander 1x ontmoet en de 3e was echt onbekend voor mij. Maar na deze 1e kennismaking heb ik er een erg goed gevoel bij en de rest kan dat ook voor zichzelf bevestigen. Volgens mij gaat dit echt wel iets worden!

En nee, ik ga nog geen namen noemen. Alles begeeft zich nog in een "concept" modus en daar gaan we hard mee aan het werk om daar verandering in te brengen.

Concreet betekent dit voor mij de vormgeving. Vanaf scratch!
Een hele grote lege schijf op een domeinnaam zonder harde data.
Er zijn alleen nog maar ideeen die al veel te lang een leven hebben geleidt in plannen en toekomst visies.
En daar gaan we wat mee doen.

First… design a logo!

.

He-le-maal mijn ding!

Erg leuk. Kwam ik gisteren Sebastiaan de With op dit Vimeo linkje tegen.
YAY! Deze man heeft meteen mijn aandacht! Hij gaf antwoorden op ingezonden vragen en het is wel erg grappig om er nu eindelijk een gezicht bij te hebben. Daar zat 'ie dan achter zijn Apple scherm met een MacPro ernaast.
Blijft toch wel erg boeiend als iemand zijn strepen al heeft verdient en vervolgens ook maar gewoon een persoon blijkt met een eigen mening en voorkeur.
Right! Natuurlijk wist ik dat al en heb ik voor dat inzicht geen gefilmd intervieuw nodig.
Maar voorheen kende ik hem alleen van zijn Tweets (…yeah, yeah, I follow this guy) en van die ene wallpaper die alleen maar mooi is als ik mijn kop ernaar staat. Maar verder heb ik nooit een bepaald beeld van deze gast gehad. Toch wel praktisch zo'n webcam, want nu heb ik dat wel :)

En nu is het een feit dat ik een absolute Vector Fanboy ben. Illustrator is mijn passie. He-le-maal mijn ding! Nu geldt dat niet in gelijkmate voor iconen, maar mijn aangeboren zwak voor mooie dingen hangt meer naar de iconen, logo's, comics en tattoo's dan bijvoorbeeld een schilderij of zo iets dergelijks.
Erg "shocking" voor mij was dan ook zijn voorkeur van software, want dat is dus geen …Illustrator.
:0

WTF zegt 'ie daar nou?! Geen vectoren? Nee Villiboi, dat is niet he-le-maal waar. Hij maakt zijn paden in Photoshop en werkt dus niet met selecties. Haha! Vandaar zijn pixeltjes er zo strak uitzien!
Ik moet toegeven dat ik al eerder vernomen had dat Photoshop zijn tool was, maar stiekem hoopte ik dat hij ook wel eens Illustrator zou gebruiken. Blijkt hij dus he-le-maal niet van het programma te houden en er geen geld voor uit wilt geven.

Ach, dat was gisteren.
En vandaag? Vandaag heb ik het -geloof ik- alweer een beetje verwerkt en misschien zal ik eens gerichter naar Sebastiaans werk moeten zoeken. Eens even kijken of de dingen die hij maakt ook in Ai-tjes gemaakt kunnen worden?
Moet je mij nou horen!? Dat durf ik me ook nog oprecht af te vragen?

Oké, oké. Ik ben er weer!
Sebastiaan: succes met je Photoshop. Ik ga weer lekker met Illustrator swingen!
wOOt!

Jedi, Ninja's & Guru's

Yay! Wat een feest is het op internet! Zelfs al zou ik willen, dan kom ik nog tijd te kort om m'n verhaal hier kwijt te kunnen. En eigenlijk heb ik niet eens de tijd om nog een zinnige tweet te droppen.
Sociale media, netwerken en veel andere ontwikkelingen op het web vind ik toch wel ernstig interessant, hoor. Maar ik bedenk me ook wel dat het me vaak te snel gaat. Dan heb ik het idee dat ik het niet kan bijhouden en dat het allemaal onder mijn voeten weg glipt. Maar aan de andere kant sta ik wel waar ik sta. Precies hier, in mijn eigen blog. En ook al ben ik nog maar net met mijn blog begonnen, ik besef ook wel dat ik mezelf niet kan vergelijken met de profesionals van de sociale media waar ik de blogs en tweets van lees als ik mezelf wat wijsheid eigen wil maken op het web.

Zo kwam ik toevallig -zoals dat wel vaker gebeurd- een blog tegen van @Gabriellala.
Ik was aan het googlen op Jedi, Ninja's and Gurus en zij zat in een van de 1e hits. Volgens mij begrijpt zij het wel. En ergens ben ik wel een beetje jaloers op haar. Ze zit er helemaal in en het is ook helemaal haar ding. Natuurlijk heb ik geen flauw idee of ik er gelukkiger van zal worden als ik bijna 20000 tweets achter mijn naam heb staan, er meer dan 1000 volgers staan geregistreerd met nog minder dan 500 luitjes die zij op haar beurt dan weer volgt.


Dat soort cijfers staan wel in een hele stoere verhouding, hoor! Natuurlijk ben ik daar ook wel gevoelig voor. Juist omdat ik het allemaal zo interessant vind. Maar zoals ik al eerder noemde: zou ik er een gelukkiger mens van worden?
Ach, laat ik maar gewoon pas op de plaats maken. Mij niet "laten" leven door de snelheid van de dolle media op het web en kijken of ik mij kan ontwikkelen in de dingen die ik doe. Of wil ga doen. En als ik daarin mijn eigen norm kan bepalen dan ben ik toch hard op weg om stiekem een van de bovenstaande titels te verdienen.

Een vervolg…

…met een duidelijk antwoord over wat ik nu kwijt wil op mijn blog?
Nah… dat gaat hem dus niet worden. Ik ga het gewoon zoals ik met m'n tweets bezig ben doen. Zoals ik het leuk vind.

Misschien zoek ik wel een goede type oefening en wie weet ga ik straks wel over naar Engels… Who knows? …dat is ook Engels, by the way :)

Op dit moment zit ik dus achter mijn Mac een intervieuw met Steve Jobs bij de D8 conferentie te bekijken. Eigenlijk heb ik me nooit zo erg bezig gehouden met deze man, maar ik moet het hem nageven. Hij kan meer dan mijn interesse opwekken. Hij intrigeert me. Alles wat hij -in dit intervieuw in iedergeval- voor staat kan ik terug vertalen naar de machine waar ik nu achter zit. Mijn Mac dus.
Maar het gaat toch echt wel verder. Het is goed om de passie en de recht door zee houding te zien bij deze grote man. Eerlijk gezegd kan ik ook wel licht aan de horizon herkennen als hij bepaalde zaken op de tijdslijn zet. Hoe er dingen kunnen veranderen in een niet te verwachten tijdsbestek. En natuurlijk hoe hij met zijn mensen een eigen toekomst hebben bepaald. Een hele inspirerende man, die Steve Jobs.

En als ik dat  allemaal vertaald naar mijn eigen "kleine" wereld kom ik weer bij mijn MacBookPro uit. Vanaf het moment dat ik mijn Windows los heb gelaten omdat ik er toch weer van terug moest komen. Ik wil weer met een Apple aan het werk. En uiteraard is er heel veel gebeurd. Natuurlijk moest ik aan alle veranderingen wennen. Maar juist dat maakt mijn Mac makkelijk. Want het hele concept "Plug and play" is nog beter uitgewerkt en ontwikkeld. Muziek regelt iTunes voor mij, mijn register hoef ik niet schoon te maken omdat ik die niet heb en ik beheer mijn foto's nu in iPhoto. En ja, ik werk nog steeds met Photoshop, ja. Momenteel beheer ik alles -volgens mij- veel makkelijker. Het loopt heerlijk soepel en daarbij is het echt veel leuker dan voorheen.
Alles wat ik op mijn machine doe is leuk. Ik ben begonnen met twitteren, mijn LinkedIn heb ik opgepoetst en wellicht volgt Facebook ook nog. Ja zelf dit blog beginnen komt hieruit voort.
Media, internet, content, blogs… ik ben benieuwd wat deze wereld mij allemaal gaat brengen. En vooral: welke invulling ik hieraan ga geven.

een begin…

…van mijn blog.

Natuurlijk weet ik niet hoe ik ga beginnen en was al geneigd om een WTF krachtkreet te gebruiken net als m'n 1e tweet…
Ook zoiets dat ik waarschijnlijk wel leuker ga vinden als het wat meer voeten aan aarde heeft gekregen. Net als deze blog kruipt het nog en staat nog niet eens in z'n kinderschoenen.
Uiteraard wil ik als 1e de lay-out helemaal in order hebben om het daarna compleet in te gerichten met linkjes en url-letjes… hoewel dat juist van die dingen zijn die gaande weg gaan groeien.
En dat is het dus. Mijn persoonlijke… ach, hoe zal ik het noemen? Ik weet dat ik het de rest van mijn leven tegen zal blijven komen, maar het komt in dit geval erop neer dat als ik tevoorschijn kom met dit blog moet iedereen vol ontzag en waardering versteld steil achterover vallen.
Yep. Dat zou wel heel erg stoer zijn, ja.

Voor de luitjes die mij goed kennen zal dit ze niet verbazen. Maar voor jullie die mij niet  al te persoonlijk kennen: aangenaam kennis te maken.
Als ik het goed heb kan je altijd reageren en daar staat de deur natuurlijk altijd voor open.
Nu ga ik mijn profiel invullen en daarna ga ik me bedenken wat ik zoal op mijn blog kwijt wil.