2 februari 2011

Why Adobe Illustrator for me still rules



Nog niet zolang geleden heb ik de "Nobele" wereld van Open Source onderzocht. Dit natuurlijk m.b.t. de applicaties die ik graag gebruik. Ik hoop dat het duidelijk mag zijn waarom ik deze wereld Nobel noem, maar waarom ik niet definitief naar deze wereld ben over gestapt wil ik wel graag toelichten.

Allereerst wil ik vooropstellen dat ik alleen maar uit pure interesse aan Gimp en Inkscape heb "geroken" om voor mezelf een duidelijke vergelijking te kunnen maken met de Adobe applicaties. Scribus heb ik uiteindelijk links laten liggen, maar daar heb ik het later wel over.
Uiteindelijk is het bij research gebleven.

Goed.
De applicaties heb ik wel serieus onderzocht zonder al teveel de diepte in te willen duiken. Ik ben een gebruiker van applicaties zoals ze aangeboden worden en ik wil dat ze werken.
Verder heb ik dit gedaan op een "out of the box" werkende Linux distro Ubuntu.
Over Gimp kan ik kort zijn. Daar is echt niks mis mee. Voor mij is Gimp als enige "serieuze" concurent t.o.v. de Adobe applicaties uit de bus gekomen. Gimp kan veel alleen laat Gimp zich niet zo makkelijk bedienen als Photoshop. Dit kan natuurlijk mijn persoonlijke voorkeur zijn en mijn ervaring die voor een onbekende "feel" zorgen als ik Gimp onder de loep neem. Ik vind het allemaal lastig te vinden en de bewerkingen verlopen voor mijn gevoel niet zo soepel zoals ik dat gewend ben. Wellicht een kwestie van gewenning dus voor mij was dit een eerste, goede stap in de richting die ik wilde onderzoeken: mijn grafische ei kwijt kunnen op Linux.

Woooot! Inkscape was de volgende stap. Nu begin ik er zin in te krijgen!
Yay! Nu is Illustrator mijn passie, dus bij Inkscape en Xara (ook nog wel een leuk alternatief) kon ik kritischer zijn.
Ik ben maar meteen begonnen met een serieus *.ai bestand (meer dan 40 lagen) proberen te openen in Inkscape. Laat ik het maar niet over mijn teleurstellingen hebben, maar mijn bevindingen kort samenvatten: Inscape kan niet met verloopnetten overweg, PMS kleuren schijnen een probleem te zijn, Meerder lijnen in een object zijn niet mogelijk. Wellicht zullen er nog meerdere obstakels zijn, maar met deze wetenschap ben ik er wel achter dat ik niet kan doen wat ik wil. Bovendien is de extensie ai van Illustrator zelf dus moet ik een ai bestand "opslaan als". Kies ik in dat geval voor *svg werkt Illustrator ook niet echt mee en plaatst een "vendor lock-in" in het bestand zodat ik dit bestand alleen in Illustrator kan openen. Zoiets schiet dus gewoon niet op. Bovendien ben ik aan het knutsellen gegaan met m'n terminal om met scriptjes te gaan puzzelen. Voorlopig had ik dus nog steeds niet wat ik wilde en ben weer lekker met Illustrator aan de slag gegaan.

Na deze bevindingen… heb ik mijn portie wel gehad, ja.
Eerlijk is het waarschijnlijk niet als ik een onderzoek naar de werkbaarheid van Scribus niet aanga omdat ik na deze ervaringen er een hard hoofd in heb. Maar na deze teleurstellingen mag ik het toch wel begrijpelijk noemen dat ik het voor gezien hou. De paar eerste hits van Google doen mijn moed al tot beneden waterpeil zakken…

Nog een ding wil ik er over kwijt en dat  is dat een marktleider als Adobe natuurlijk moeilijk te beconcureren is. Dat wat ik gebruik: Illustrator, Photoshop en Indesign, vinden elkaar erg lekker waardoor ik (bijna altijd) moeiteloos mijn bestanden onderling kan uitwisselen of converteren. Tenminste, voor de dingen die ik doe, ja. Misschien dat er andere vakmensen er anders over denken, maar dat de drie genoemde applicaties van dezelfde leverancier komen is hierin toch een heel groot voordeel. En dat zie ik echt niet zo snel gebeuren met Open Source alternatieven van verschillende leveranciers.
Wel benoemenswaardig vind ik de hulp die ik gekregen heb binnen de Linux fora. Erg snel en kundig. Daar heeft het zeker niet aan gelegen. Op dat vlak is die wereld nog steeds "Nobel" te noemen. En om kennis op te doen kan ik dat zeker aanbevelen om een account aan te maken bij bijv. Ubuntu-nl.org
Maar laat ik maar bij mijn eigen les blijven: veel grafici heb ik niet ontmoet in Linux-land en dat is niet voor niks. Het gepuzzel dat ik in mijn onderzoekje heb gedaan is leuk en leerzaam. Alleen als ik iets in mijn hoofd heb dan moet ik dat kunnen uitwerken in een applicatie die niet teveel gepuzzel van mij vraagt. Dus ik ben terug naar mijn Mac gestapt.

Je moet echt van bouwen houden, op onderzoek uit willen trekken en naar oplossingen willen zoeken.
En volgens mij is bij de gemiddelde Linux liefhebber de reis ernaar toe erg belangrijk. En deze reis houd toch echt iets anders in dan de reis die ik wil maken.

Zullen ik het er maar op houden dat ik Apple's met Linux vergelijk?
Ieder zijn vak.

27 januari 2011

Da's nou Yammer!

Nu kan ik toch al die nieuwe ontwikkelingen van Media en Technologie erg waarderen en wat betreft Sociale Media heb ik een infografic naar mijn manager gemaild.
Geen flauw idee of het iets zou uithalen want ik had dus ook geen flauw idee in welke mate Sociale Media onder mijn collega's leefde. Voorlopig zijn er -met enkele uitgezonderd- niet veel naaste collega's die actief Twitteren of bewust een keuze maken om bijvoorbeeld Cloud-Based te werken.
Tenminste… daar had ik tot gisteren geen notie van.
Zoals ik meldde mijn manager een url gemaild met als onderwerp:
Waarom elke organisatie interne Sociale Media zou moeten implementeren.
In iedergeval diezelfde dag nog geen reactie gekregen.
Hmmm, daar kon ik van alles over bedenken: stilte voor de storm of zou 't niet zo'n vaart lopen?


De volgende ochtend een mailtje gekregen met een uitnodiging.
En ook al is het simpelweg toeval, grappig blijft het wel. Zeker als ik me bedenk dat het een uitnodiging was om op Yammer, enkele connecties aan te boren!

We zijn hier amper 3 dagen geleden mee gestart en ik heb het net nog even ge-checked: er zijn al 129 leden in de besloten Yammer club. Er was dus niet eens een stilte voor de storm maar we zijn meteen met z'n allen los gegaan.
Voor mij maakt het dezelfde krachtige indruk als Twitter. Het heeft zelfs dezelfde "feel".
Verschil is dat het in een veel kleinere, besloten setting gebeurt, maar dat heeft natuurlijk ook zo z'n voordelen.
Voorlopig wordt er een vorm van Media binnen ons bedrijf gebruikt dat voor ons allemaal nieuw is. En dat maakt het alleen maar leuker om uit te proberen, toch?





Waarom elke organisatie interne Sociale Media zou moeten implementeren?
Gewoon doen!
Dan komen we er vanzelf wel achter waarom we dit zouden wel of niet zouden moeten doen.

12 januari 2011

Belief & Faith

Heb ik het nu toch wel erg concreet geen blogger te zijn.
Ik vind het vaak heerlijk om dingen op te schrijven, maar dat heeft niet veel met een blog te maken. Vaak erg persoonlijke dingen die ik kwijt wil aan alleen mezelf is toch ernstig iets anders dan het op the world wide web te droppen.
Maar ja. Buiten alle persoonlijke dingen die ik dan wel op een blog kwijt zou willen, schijf ik ook niet zo snel op in dit blog. Misschien moet ik er nog steeds een beetje aan wennen ofzo…
Want er is genoeg te melden!

Iconen maken is wat ik gewoon ga doen. Heb ik al een beetje gedaan, maar dan op mijn Mac. Ik hou van rond en momenteel is mijn dock gevuld met voornamelijk ronde iconen. Gewoon. Omdat ik van een eenduidige constante vormgeving hou. Een paar "slim gejat", want als ik het zo benoem is het algemeen gelegaliseerd. En alles dat ik zelf verzonnen heb is dus met deze stelling al per definitie "niet slecht" bevonden ;P
Maar dat is dus in mijn dock op mijn Mac.
Errug privé en alleen van mezelf.



Nu ben ik in contact gekomen met een stel fijne gasten die echt goeie plannen hebben. Mannen met connecties en gerichte kennis. Alleen ontbreekt er nog wel die ene vormgever om het cirkeltje sluitend te maken.
Yay! Nu wil ik niet beweren dat ik een vormgever bij uitstek ben, maar ik zal het zeker ook niet ontkennen.
Creativiteit roep ik niet zomaar op. Als er iemand is die iets moois wilt hebben, heb ik op mijn beurt ook meer nodig dan alleen de vraag van "een klant". Wel moet er iets kloppen om iets zinnigs uit mijn vingers te kunnen krijgen en ik moet er ook in geloven.
Yep, dat is het wel: ik moet in een product geloven om iets moois te kunnen maken.

Nu hebben we ter kennismaking gisteren een meeting georganiseerd en face to face kennis met elkaar gemaakt. Vond ik erg zinnig, want eigenlijk kende ik alleen maar één persoon best wel goed, een ander 1x ontmoet en de 3e was echt onbekend voor mij. Maar na deze 1e kennismaking heb ik er een erg goed gevoel bij en de rest kan dat ook voor zichzelf bevestigen. Volgens mij gaat dit echt wel iets worden!

En nee, ik ga nog geen namen noemen. Alles begeeft zich nog in een "concept" modus en daar gaan we hard mee aan het werk om daar verandering in te brengen.

Concreet betekent dit voor mij de vormgeving. Vanaf scratch!
Een hele grote lege schijf op een domeinnaam zonder harde data.
Er zijn alleen nog maar ideeen die al veel te lang een leven hebben geleidt in plannen en toekomst visies.
En daar gaan we wat mee doen.

First… design a logo!


.